Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Σχέσεις



Οι σχέσεις αποτελούν μέρος ενός τεράστιου σχεδίου για τη διαφώτισή μας.
Υπάρχουν τρία επίπεδα σχέσης.
Το πρώτο επίπεδο  είναι αυτό που θεωρούμε ως τυχαία συνάντηση, όπως  δυο ξένοι που συναντιούνται σε ένα ασανσέρ, ή δυο σπουδαστές που «τυχαίνει» να γυρίσουν μαζί σπίτι απ’ το σχολείο  ή τη σχολή. Το δεύτερο επίπεδο περιλαμβάνει μια περισσότερο σταθερή σχέση, όπου δυο άνθρωποι συμμετέχουν για ένα διάστημα σε μια έντονη κατάσταση δασκάλου και διδασκόμενου και μετά φαίνονται να χωρίζουν. Το τρίτο επίπεδο της διδαχής είναι μια σχέση που, μόλις  διαμορφωθεί, διατηρείται μέχρι το τέλος  της ζωής μας. Σε αυτό το επίπεδο «κάθε άτομο συνδυάζεται με ένα επιλεγμένο συνεργάτη εκμάθησης που του προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες διδαχής».
          Ακόμα και στο  πρώτο επίπεδο διδαχής, οι άνθρωποι στο ασανσέρ μπορούν να χαμογελάσουν ο ένας στον άλλο, οι σπουδαστές μπορεί να γίνουν φίλοι. Μόνο σε τυχαίες συναντήσεις έχουμε την ευκαιρία να εξασκήσουμε τη λεπτή τέχνη της αφαίρεσης  των σκληρών απολήξεων της προσωπικότητάς μας. Αν υπάρχουν προσωπικές αδυναμίες στις τυχαίες συναντήσεις μας, θα μεγεθυνθούν σημαντικά στις πιο έντονες σχέσεις. Αν φερόμαστε δύστροπα στον ταμία της τράπεζας, θα δυσκολευτούμε να δείξουμε τρυφερότητα στους  ανθρώπους που αγαπάμε.
          Στο  δεύτερο  στάδιο διδαχής, οι άνθρωποι συναντιούνται για πιο σκληρή δουλειά. Στη διάρκεια της συνεργασίας τους, θα γνωρίσουν διάφορες εμπειρίες και θα διδαχτούν από αυτές. Όταν η σωματική προσέγγιση δεν υποστηρίζει πλέον το υψηλότερο επίπεδο διδαχής και μάθησης ανάμεσά τους, η αποστολή   θα επιβάλει σωματικό διαχωρισμό. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται ως τέλος της σχέσης τους δεν είναι τέλος. Οι σχέσεις είναι αιώνιες. Αφορούν στο μυαλό, όχι στο σώμα, επειδή οι άνθρωποι είναι ενέργεια και όχι ύλη. Η ένωση των σωμάτων μπορεί να σημαίνει πραγματική ένωση, μπορεί και όχι, επειδή η ουσιαστική ένωση πραγματοποιείται στο μυαλό. Άνθρωποι που κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι επί είκοσι πέντε χρόνια μπορεί να μην είναι πραγματικά ενωμένοι, ενώ άνθρωποι που απέχουν χιλιάδες  χιλιόμετρα ο ένας από τον άλλο μπορεί να αισθάνονται σαν ένα σώμα και μια ψυχή.         Συχνά, βλέπουμε ζευγάρια που έχουν πάρει διαζύγιο ή βρίσκονται σε διάσταση, να κοιτάζουν με θλίψη την «αποτυχία» της σχέσης τους. Ωστόσο, αν είχαν μάθει και οι δυο όσα έπρεπε να μάθουν, η σχέση τους δεν θα είχε διαλυθεί. Τώρα ήρθε η στιγμή του σωματικού χωρισμού, ώστε να μάθουν περισσότερα με διαφορετικούς  τρόπους. Αυτό δε σημαίνει μόνο πως θα μάθουν αλλού, από άλλους ανθρώπους. Σημαίνει επίσης  ότι θα διδαχτούν τα μαθήματα  της αγνής αγάπης που προέρχονται από τη διάλυση μιας υπάρχουσας σχέσης.
          Οι ισόβιες σχέσεις του τρίτου επιπέδου είναι  σχετικά λίγες, επειδή  «η  ύπαρξη τους σημαίνει ότι τα μέλη έφτασαν  ταυτόχρονο σ’  ένα στάδιο όπου  η ισορροπία δασκάλου – διδασκόμενου είναι τέλεια». Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι  αναγνωρίζουμε απαραιτήτως τις αναθέσεις του τρίτου επιπέδου-αντιθέτως κάτι τέτοιο σπανίως συμβαίνει. Μπορεί  μάλιστα να αισθανόμαστε   εχθρότητα απέναντι σ’ αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους .
Ένα άτομο με το οποίο πρέπει να διδαχτούμε  μαθήματα μιας ζωής,  είναι  ένα άτομο που η παρουσία  του στη ζωή μας,  μας αναγκάζει να μεγαλώσουμε. Μερικές φορές αντιπροσωπεύει κάποιον με τον οποίο συμπορευόμαστε τρυφερά σε όλη τη ζωή μας, ενώ άλλες φορές αντιπροσωπεύεις κάποιον που θεωρούσαμε αγκάθι στο πλευρό μας όλα αυτά τα χρόνια. Μπορεί κάποιος  να έχει πολλά  να μας διδάξει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τον συμπαθούμε.  Άνθρωποι που έχουν πολλά να μας διδάξουν  είναι συχνά εκείνοι που μας δείχνουν τα όρια της ικανότητάς μας για αγάπη, εκείνοι  που ακουσίως  ή εκουσίως προκαλούν τους φόβους μας. Μας δείχνουν τους τοίχους μας. Οι τοίχοι μας δεν είναι πληγές- τα μέρη όπου νιώθουμε  ότι δεν μπορούμε ν’ αγαπήσουμε  περισσότερο, ότι δεν μπορούμε να συνδεθούμε περισσότερο, ότι δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε πέρα από ένα ορισμένο σημείο. Βρισκόμαστε  ο ένας στη ζωή του άλλου για να βοηθηθούμε να διακρίνουμε ποια σημεία μας χρειάζονται περισσότερο θεραπεία, και για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο σ’ αυτή τη θεραπεία.
«Επιστροφή στην Αγάπη»
Marianne Williamson