Παρασκευή 25 Αυγούστου 2017





Η Μάρθα και ο Νικόλας, διανύσανε ένα τέταρτο του αιώνα,
 δημιουργώντας οικογένεια, εμπειρίες, 
βαδίζοντας ένα κοινό μονοπάτι ζωής και οι δρόμοι τους χώρισα
 κάπου εκεί στο μέσιασμα της ζωής τους. 
Ο Νικόλας ξεκίνησε να «ζήσει τη ζωή του» και 
η Μάρθα βρέθηκε μετέωρη να προσπαθεί να ορθοποδήσει
 πάνω στα συντρίμμια του γάμου της, 
περνώντας το δικό της μεσαίωνα και 
αναζητώντας μέσα από ένα εσωτερικό ταξίδι την αναγέννηση του μυαλού 
και της ψυχής της ζητώντας απάντηση στο αιώνιο ερώτημα:
«Τη φτιάχνουμε τη ζωή μας 
ή απλά ακολουθούμε ένα προδιαγεγραμμένο ασυνείδητο σχέδιο;»



Η Μάρθα και ο Νικόλας, διανύσανε ένα τέταρτο του αιώνα, δημιουργώντας οικογένεια, εμπειρίες, βαδίζοντας ένα κοινό μονοπάτι ζωής και οι δρόμοι τους χώρισαν κάπου εκεί στο μέσιασμα της ζωής τους. Ο Νικόλας ξεκίνησε να «ζήσει τη ζωή του» και η Μάρθα βρέθηκε μετέωρη να προσπαθεί να ορθοποδήσει, πάνω στα συντρίμμια του γάμου της, περνώντας το δικό της μεσαίωνα και αναζητώντας μέσα από ένα εσωτερικό ταξίδι την αναγέννηση του μυαλού και της ψυχής της ζητώντας απάντηση στο αιώνιο ερώτημα:
«Τη φτιάχνουμε τη ζωή μας ή απλά ακολουθούμε ένα προδιαγεγραμμένο ασυνείδητο σχέδιο;»

Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Σχέσεις



Οι σχέσεις αποτελούν μέρος ενός τεράστιου σχεδίου για τη διαφώτισή μας.
Υπάρχουν τρία επίπεδα σχέσης.
Το πρώτο επίπεδο  είναι αυτό που θεωρούμε ως τυχαία συνάντηση, όπως  δυο ξένοι που συναντιούνται σε ένα ασανσέρ, ή δυο σπουδαστές που «τυχαίνει» να γυρίσουν μαζί σπίτι απ’ το σχολείο  ή τη σχολή. Το δεύτερο επίπεδο περιλαμβάνει μια περισσότερο σταθερή σχέση, όπου δυο άνθρωποι συμμετέχουν για ένα διάστημα σε μια έντονη κατάσταση δασκάλου και διδασκόμενου και μετά φαίνονται να χωρίζουν. Το τρίτο επίπεδο της διδαχής είναι μια σχέση που, μόλις  διαμορφωθεί, διατηρείται μέχρι το τέλος  της ζωής μας. Σε αυτό το επίπεδο «κάθε άτομο συνδυάζεται με ένα επιλεγμένο συνεργάτη εκμάθησης που του προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες διδαχής».
          Ακόμα και στο  πρώτο επίπεδο διδαχής, οι άνθρωποι στο ασανσέρ μπορούν να χαμογελάσουν ο ένας στον άλλο, οι σπουδαστές μπορεί να γίνουν φίλοι. Μόνο σε τυχαίες συναντήσεις έχουμε την ευκαιρία να εξασκήσουμε τη λεπτή τέχνη της αφαίρεσης  των σκληρών απολήξεων της προσωπικότητάς μας. Αν υπάρχουν προσωπικές αδυναμίες στις τυχαίες συναντήσεις μας, θα μεγεθυνθούν σημαντικά στις πιο έντονες σχέσεις. Αν φερόμαστε δύστροπα στον ταμία της τράπεζας, θα δυσκολευτούμε να δείξουμε τρυφερότητα στους  ανθρώπους που αγαπάμε.
          Στο  δεύτερο  στάδιο διδαχής, οι άνθρωποι συναντιούνται για πιο σκληρή δουλειά. Στη διάρκεια της συνεργασίας τους, θα γνωρίσουν διάφορες εμπειρίες και θα διδαχτούν από αυτές. Όταν η σωματική προσέγγιση δεν υποστηρίζει πλέον το υψηλότερο επίπεδο διδαχής και μάθησης ανάμεσά τους, η αποστολή   θα επιβάλει σωματικό διαχωρισμό. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται ως τέλος της σχέσης τους δεν είναι τέλος. Οι σχέσεις είναι αιώνιες. Αφορούν στο μυαλό, όχι στο σώμα, επειδή οι άνθρωποι είναι ενέργεια και όχι ύλη. Η ένωση των σωμάτων μπορεί να σημαίνει πραγματική ένωση, μπορεί και όχι, επειδή η ουσιαστική ένωση πραγματοποιείται στο μυαλό. Άνθρωποι που κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι επί είκοσι πέντε χρόνια μπορεί να μην είναι πραγματικά ενωμένοι, ενώ άνθρωποι που απέχουν χιλιάδες  χιλιόμετρα ο ένας από τον άλλο μπορεί να αισθάνονται σαν ένα σώμα και μια ψυχή.         Συχνά, βλέπουμε ζευγάρια που έχουν πάρει διαζύγιο ή βρίσκονται σε διάσταση, να κοιτάζουν με θλίψη την «αποτυχία» της σχέσης τους. Ωστόσο, αν είχαν μάθει και οι δυο όσα έπρεπε να μάθουν, η σχέση τους δεν θα είχε διαλυθεί. Τώρα ήρθε η στιγμή του σωματικού χωρισμού, ώστε να μάθουν περισσότερα με διαφορετικούς  τρόπους. Αυτό δε σημαίνει μόνο πως θα μάθουν αλλού, από άλλους ανθρώπους. Σημαίνει επίσης  ότι θα διδαχτούν τα μαθήματα  της αγνής αγάπης που προέρχονται από τη διάλυση μιας υπάρχουσας σχέσης.
          Οι ισόβιες σχέσεις του τρίτου επιπέδου είναι  σχετικά λίγες, επειδή  «η  ύπαρξη τους σημαίνει ότι τα μέλη έφτασαν  ταυτόχρονο σ’  ένα στάδιο όπου  η ισορροπία δασκάλου – διδασκόμενου είναι τέλεια». Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι  αναγνωρίζουμε απαραιτήτως τις αναθέσεις του τρίτου επιπέδου-αντιθέτως κάτι τέτοιο σπανίως συμβαίνει. Μπορεί  μάλιστα να αισθανόμαστε   εχθρότητα απέναντι σ’ αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους .
Ένα άτομο με το οποίο πρέπει να διδαχτούμε  μαθήματα μιας ζωής,  είναι  ένα άτομο που η παρουσία  του στη ζωή μας,  μας αναγκάζει να μεγαλώσουμε. Μερικές φορές αντιπροσωπεύει κάποιον με τον οποίο συμπορευόμαστε τρυφερά σε όλη τη ζωή μας, ενώ άλλες φορές αντιπροσωπεύεις κάποιον που θεωρούσαμε αγκάθι στο πλευρό μας όλα αυτά τα χρόνια. Μπορεί κάποιος  να έχει πολλά  να μας διδάξει, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τον συμπαθούμε.  Άνθρωποι που έχουν πολλά να μας διδάξουν  είναι συχνά εκείνοι που μας δείχνουν τα όρια της ικανότητάς μας για αγάπη, εκείνοι  που ακουσίως  ή εκουσίως προκαλούν τους φόβους μας. Μας δείχνουν τους τοίχους μας. Οι τοίχοι μας δεν είναι πληγές- τα μέρη όπου νιώθουμε  ότι δεν μπορούμε ν’ αγαπήσουμε  περισσότερο, ότι δεν μπορούμε να συνδεθούμε περισσότερο, ότι δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε πέρα από ένα ορισμένο σημείο. Βρισκόμαστε  ο ένας στη ζωή του άλλου για να βοηθηθούμε να διακρίνουμε ποια σημεία μας χρειάζονται περισσότερο θεραπεία, και για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο σ’ αυτή τη θεραπεία.
«Επιστροφή στην Αγάπη»
Marianne Williamson



Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Το κλειδί της Ευγνωμοσύνης




Ευχαριστώ --- Thank you 



…Κάθε φορά που αισθάνεστε Ευγνώμονες, εκπέμπετε αγάπη, και ό,τι εκπέμπετε, αυτό λαμβάνετε. Είτε ευχαριστείτε κάποιο πρόσωπο, είτε αισθάνεστε ευγνώμονες για ένα αμάξι, ένα δειλινό, τις διακοπές, ένα δώρο, ένα καινούριο σπίτι ή ένα συναρπαστικό γεγονός, εκπέμπετε αγάπη γι’ αυτά τα πράγματα και θα λάβετε πίσω ακόμα περισσότερη χαρά, καλύτερη υγεία, περισσότερα χρήματα, νέες συναρπαστικές εμπειρίες κι άλλες απίστευτες σχέσεις, καινούριες ευκαιρίες.
………………………………………………………………………
Όταν νιώθετε Ευγνώμονες για τα πράγματα που έχετε, όσο μικρά κι αν είναι, θα λάβετε περισσότερα όμοιά τους.
………………………………………………………………………………….
Η Ευγνωμοσύνη ξεκινά με μια μικρή λέξη: «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» αλλά πρέπει να την αισθάνεστε με όλη σας την καρδιά. Όσο συχνότερα λέτε –ευχαριστώ- τόσο περισσότερο θα  το αισθάνεστε και τόσο μεγαλύτερη αγάπη θα εκπέμπετε. Υπάρχουν 3 τρόποι για να χρησιμοποιήσετε τη δύναμη της ευγνωμοσύνης στη ζωή σας και με όλους εκπέμπετε αγάπη:
1.      Νιώστε ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ για ό,τι έχετε λάβει στη ζωή  σας (παρελθόν)
2.      Νιώστε ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ για ό,τι λαμβάνετε στη ζωή σας (παρόν)
3.      Νιώστε ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ γι’ αυτό που επιθυμείτε στη ζωή σας, σαν να το έχετε ήδη λάβει (μέλλον)
Αν χρησιμοποιείτε την ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ λίγο, η ζωή σας θα αλλάξει λίγο. Αν τη χρησιμοποιείται πολύ και κάθε μέρα, η ζωή σας θα αλλάξει με τρόπους που δυσκολεύεστε να φανταστείτε τώρα. Γιατί η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ δεν πολλαπλασιάζει απλά το καθετί στη ζωή σας, εξαλείφει και τα αρνητικά.
Σε όποια αρνητική κατάσταση και αν βρεθείτε, πάντα μπορείτε να βρείτε κάτι για το οποίο να είστε ευγνώμονες και μ’ αυτό τον τρόπο, ενεργοποιείτε τη δύναμη της ΑΓΑΠΗΣ που εξαλείφει την αρνητικότητα.

Rhonda Byrne «Η δύναμη»

Για το γάμο


Μετά η Αλ-Μίτρα μίλησε ξανά και είπε: Και τι λέτε για τον γάμο δάσκαλε;
Κι εκείνος απάντησε και είπε:
Μαζί γεννηθήκατε και μαζί θα μείνετε για πάντα.
Θα είστε μαζί, όταν οι λευκές φτερούγες του θανάτου σκορπίσουν τις μέρες σας.
Ναι, ακόμα και στη σιωπηλή ανάμνηση του Θεού θα είστε μαζί.
Όμως στη συμβίωσή σας αφήστε ελεύθερους χώρους ο ένας στον άλλο.
Και αφήστε τους ανέμους του ουρανού να χορεύουν ανάμεσά σας.
Να αγαπιέστε, αλλά μη φτιάξετε με την αγάπη σας δεσμά:
Καλύτερα να είναι μια κυματισμένη θάλασσα ανάμεσα στις ακτές των ψυχών σας.
Να γεμίζει ο ένας το κύπελλο του άλλου, αλλά μην πίνετε από το ίδιο κύπελλο.
Να προσφέρει ο ένας στον άλλο ψωμί, αλλά να μην τρώτε από το ίδιο καρβέλι.
Να τραγουδάτε, να χορεύετε και να χαίρεστε μαζί, αλλά να επιτρέπει ο ένας στον άλλο, όταν το θέλει να είναι μόνος.
Σαν τις χορδές του λαγούτου που είναι μοναχές, ακόμα κι όταν ταλαντεύονται από την ίδια μουσική.
Να δίνετε την καρδιά σας, αλλά όχι για να την επιτηρεί ο άλλος μόνιμα.
Γιατί μόνο το χέρι της ζωής μπορεί να πιάσει την καρδιά σας.
Και να στέκεται ο ένας στο πλάι του άλλου, αλλά  να μην κολλάει επάνω του:
 Γιατί οι κολόνες του ναού στέκονται και για τον εαυτό τους,
Κι η βελανιδιά και το κυπαρίσσι δεν μεγαλώνουν το ένα στη σκιά του άλλου

 Khalil Gibran  «Ο Προφήτης»