Η Μάρθα και ο Νικόλας, διανύσανε ένα τέταρτο του αιώνα,
δημιουργώντας οικογένεια, εμπειρίες,
βαδίζοντας ένα κοινό μονοπάτι ζωής και οι δρόμοι τους χώρισα
κάπου εκεί στο μέσιασμα της ζωής τους.
Ο Νικόλας ξεκίνησε να «ζήσει τη ζωή του» και
η Μάρθα βρέθηκε μετέωρη να προσπαθεί να ορθοποδήσει
πάνω στα συντρίμμια του γάμου της,
περνώντας το δικό της μεσαίωνα και
αναζητώντας μέσα από ένα εσωτερικό ταξίδι την αναγέννηση του μυαλού
και της ψυχής της ζητώντας απάντηση στο αιώνιο ερώτημα:
«Τη φτιάχνουμε τη ζωή μας
ή απλά ακολουθούμε ένα προδιαγεγραμμένο ασυνείδητο σχέδιο;»
