Μετά
η Αλ-Μίτρα μίλησε ξανά και είπε: Και τι λέτε για τον γάμο δάσκαλε;
Κι
εκείνος απάντησε και είπε:
Μαζί
γεννηθήκατε και μαζί θα μείνετε για πάντα.
Θα
είστε μαζί, όταν οι λευκές φτερούγες του θανάτου σκορπίσουν τις μέρες σας.
Ναι,
ακόμα και στη σιωπηλή ανάμνηση του Θεού θα είστε μαζί.
Όμως
στη συμβίωσή σας αφήστε ελεύθερους χώρους ο ένας στον άλλο.
Και
αφήστε τους ανέμους του ουρανού να χορεύουν ανάμεσά σας.
Να
αγαπιέστε, αλλά μη φτιάξετε με την αγάπη σας δεσμά:
Καλύτερα
να είναι μια κυματισμένη θάλασσα ανάμεσα στις ακτές των ψυχών σας.
Να
γεμίζει ο ένας το κύπελλο του άλλου, αλλά μην πίνετε από το ίδιο κύπελλο.
Να
προσφέρει ο ένας στον άλλο ψωμί, αλλά να μην τρώτε από το ίδιο καρβέλι.
Να
τραγουδάτε, να χορεύετε και να χαίρεστε μαζί, αλλά να επιτρέπει ο ένας στον
άλλο, όταν το θέλει να είναι μόνος.
Σαν
τις χορδές του λαγούτου που είναι μοναχές, ακόμα κι όταν ταλαντεύονται από την
ίδια μουσική.
Να
δίνετε την καρδιά σας, αλλά όχι για να την επιτηρεί ο άλλος μόνιμα.
Γιατί
μόνο το χέρι της ζωής μπορεί να πιάσει την καρδιά σας.
Και
να στέκεται ο ένας στο πλάι του άλλου, αλλά
να μην κολλάει επάνω του:
Γιατί οι κολόνες του ναού στέκονται και για
τον εαυτό τους,
Κι
η βελανιδιά και το κυπαρίσσι δεν μεγαλώνουν το ένα στη σκιά του άλλου
Khalil Gibran «Ο Προφήτης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου