Φιλοδοξία

Αυτό το κάστρο έχει μια αυλή που στο κέντρο της υψώνεται μια μεγάλη μηλιά.

…..μια επιγραφή ήταν σμιλεμένη πάνω σε μια πέτρινη πλάκα, δίπλα στο δέντρο:

ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΡΟΥΤΟ ΑΜΑ ΘΑ ΦΑΣ

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΑ ΠΑΘΕΙΣ

ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΜΑ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ

ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ

…………..

Ο ιππότης αναστέναξε, πήρε ένα μήλο και κάθισε κάτω απ’ το δέντρο, δίπλα στη Ρεβέκκα και τη Σκιουρίτσα. «Εσείς, την καταλαβαίνετε αυτή την επιγραφή;» τους ρώτησε.

Η Σκιουρίτσα κούνησε αρνητικά το κεφάλι της. Ο ιππότης κοίταξε τη Ρεβέκκα και η Ρεβέκκα, αφού πρώτα κούνησε κι αυτή αρνητικά το κεφάλι της, είπε βαθυστόχαστα: «Ξέρω, όμως ότι δεν έχω καμιά φιλοδοξία».

«Ούτε κι εγώ» μπήκε στη μέση η Σκιουρίτσα,  «κι αν θέλετε, βάζω στοίχημα πως ούτε κι αυτό το δέντρο έχει καμία.»

«Εντάξει για τα δέντρα και τα ζώα» είπε ο ιππότης. «Τι θα ‘ταν όμως ένας άνθρωπος χωρίς φιλοδοξίες;»

«Ευτυχισμένος» φώναξε ο Σαμ.

……. «Όλοι σας έχετε δίκιο» είπε μια γνωστή φωνή. Ο ιππότης στράφηκε και είδε το Μέρλιν να στέκεται πίσω απ’ αυτόν και τα ζώα.  «Πάνω που θα σε καλούσα» είπε ο ιππότης.

«Το ξέρω» απάντησε ο μάγος. «Όλοι χρειάζονται βοήθεια για να καταλάβουν ένα δέντρο. Τα δέντρ, τους φτάνει που είναι δέντρα, ακριβώς όπως και η Ρεβέκκα με τη Σκιουρίτσα είναι ευτυχισμένες που είναι ό,τι είναι.»

«Μα οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί!» διαμαρτυρήθηκε ο ιππότης. «Έχουν μυαλό!»

«Κι εμείς έχουμε μυαλό» δήλωσε η Σκιουρίτσα, που έδειχνε ότι είχε προσβληθεί.

«Συγγνώμη. Ήθελα να πω» διευκρίνισε ο ιππότη, «πως οι άνθρωποι έχουν πολύ μπερδεμένο μυαλό, που τους κάνει να θέλουν να γίνουν καλύτεροι.»

«Καλύτεροι από τι;» ρώτησε ο Μέρλιν.  

«Καλύτεροι απ’ αυτό που είναι» απάντησε ο ιππότης.

«Γεννιούνται ωραίοι, αθώοι και τέλειοι. Τι καλύτερο απ’ αυτό;» ρώτησε ο Μέρλιν.

«Εννοώ ότι θέλουν να είναι καλύτεροι απ’ αυτό που νομίζουν ότι είναι κι απ’ αυτό που είναι οι άλλοι…. Θυμάσαι που σου έλεγα ότι ήθελα να είμαι ο καλύτερος ιππότης στο βασίλειο;»

«Α,ναι!» είπε ο Μέρλιν. «Θες να πεις, λοιπόν, ότι η φιλοδοξία που γεννήθηκε απ’ το μπερδεμένο σου μυαλό, σε οδήγησε στο να προσπαθείς ν’ αποδείξεις ότι είσαι καλύτερος απ’ τους άλλους ιππότες.»

«Και πού το κακό;» ρώτησε ο ιππότης,παίρνοντας αμυντική στάση.

«Πώς θα μπορούσες να είσαι καλύτερος απ’ τους άλλους ιππότες, αφού όλοι τους γεννήθηκαν ωραίοι, αθώοι και τέλειοι όπως εσύ;»

«Ήμουν ευτυχισμένος και μόνο που προσπαθούσα» απάντησε ο ιππότης.

«Ναι; Ή μήπως ήσουν τόσο απασχολημένος προσπαθώντας να γίνεις, ώστε δεν μπορούσες ν’ απολαύσεις το ότι απλώς ήσουν;»

«Με μπερδεύεις»  μουρμούρισε ο ιππότης. «Ξέρω ότι οι άνθρωποι τη χρειάζονται τη φιλοδοξία. Θέλουν να είναι έξυπνοι και να έχουν ωραία κάστρα και να μπορούν να αλλάζουν το περσινό τους άλογο με ένα καινούργιο. Θέλουν να πηγαίνουν μπροστά.»

«Τώρα μιλάς για την επιθυμία του ανθρώπου να πλουτίζει, αλλά, αν ένα άτομο είναι ευγενικό, τρυφερό, συμπονετικό, έξυπνο και γενναιόδωρο, πόσο πιο πλούσιο μπορεί να γίνει;»

«Μιλάω για τα πλούτη που μπορούν να αγοράσουν άλογα και κάστρα» είπε ο ιππότης.

«Έχεις δίκιο» χαμογέλασε ο Μέρλιν. «Υπάρχουν πολλά είδη πλούτου –όπως και πολλά είδη φιλοδοξίας.»

«Θαρρώ πως η φιλοδοξία είναι φιλοδοξία- είτε θες να πας μπροστά, είτε όχι.»

«Είναι κάτι περισσότερο απ’ αυτό» απάντησε ο μάγος. «Η φιλοδοξία που πηγάζει απ’ το μυαλό, μπορεί να σου φέρει ωραία κάστρα κι ωραία άλογα. Ωστόσο, μόνο η φιλοδοξία που πηγάζει  απ’ την καρδιά, μπορεί να φέρει και την ευτυχία.»

«Τι θα πει φιλοδοξία απ’ την καρδιά;» ρώτησε ο ιππότης.

«Η φιλοδοξία που πηγάζει απ’ την καρδιά, είναι αγνή. Κανέναν δεν ανταγωνίζεται και σε κανέναν δεν κάνει κακό. Και μάλιστα, όταν χρησιμεύει σε κάποιον, την ίδια στιγμή χρησιμεύει και σ’ αλλους.»

«Πώς;» ρώτησε ο ιππότης, που πάσχιζε να καταλάβει.

«Να, λοιπόν» είπε ο Μέρλιν, ¨τι μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτή τη μηλιά. Έχει ομορφύνει κι έχει ωριμάσει και βγάζει καρπούς που τους μοιράζει απλόχερα σε όλους. Όσο πιο πολλά μήλα κόβουν οι άνθρωποι, τόσο πιο πολύ μεγαλώνει το δέντρο και τόσο πιο όμορφο γίνεται. Αυτή η μηλιά δεν κάνει τίποτ’ άλλο: εκπληρώνει τον προορισμό της κάνει ό,τι μπορεί για το γενικό καλό. Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τους ανθρώπους, όταν έχουν φιλοδοξία που πηγάζει απ’ την καρδιά.»

…………….

«Στους ανθρώπους έχουν δοθεί δυο πόδια, έτσι ώστε να μην είναι αναγκασμένοι να μένουν σ’ ένα μέρος, αλλά αν έκαναν κάπου κάπου μια στάση για να αποδεχθούν και να εκτιμήσουν, αντί να τρέχουν από δω κι από κει για ν’ αρπάξουν, θα καταλάβαιναν στ’ αλήθεια τι θα πει φιλοδοξία που πηγάζει απ’ την καρδιά.»

«Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία» Robert Fisher