Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Ηλιόφως


Ηλιόφως

 

Τα πράγματα που επιφανειακά φαίνονται χωρίς καμία αξία μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια αφετηρία προκειμένου να φέρουμε ηρεμία και σταθερότητα στην εσωτερική καρδιά.

 

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν τρείς αρουραίοι που έτρεχαν στα χωράφια, όλοι απασχολημένοι με τις προετοιμασίες για να περάσουν το χειμώνα.

Ο ένας αρουραίος έψαχνε μανιωδώς για προμήθειες, μεταφέροντας όλα τα είδη σπόρων και καρπών στη φωλιά του.

Ο δεύτερος αρουραίος έψαχνε για πράγματα που θα τον προφύλασσαν από το κρύο και μάζευε αρκετό άχυρο και χνουδωτούς σπόρους στην τρύπα του.

Και ο τρίτος αρουραίος;

Εκείνος περιπλανιόταν στα χωράφια κοιτάζοντας τον ουρανό, έπειτα τη γη, και έπειτα ξάπλωνε για να αναπαυτεί λιγάκι.

Οι δυο σύντροφοι που εργάζονταν σκληρά μάλωναν τον τρίτο ποντικό καθώς μοχθούσαν:

«Είσαι τεμπέλης, δεν κάνεις ετοιμασίες για να περάσεις το χειμώνα, για να δούμε πώς θα τα καταφέρεις όταν τελικά έρθει ο χειμώνας!»

Ο τρίτος αρουραίος δεν έκανε καν την προσπάθεια να δώσει μια εξήγηση.

Αργότερα, όταν έφτασε ο χειμώνας, οι τρεις αρουραίοι κρύφτηκαν σε μια μικρή φωλιά. Δεν είχαν έλλειψη τροφίμων και είχαν καθετί που χρειάζονταν για να αντιμετωπίσουν το κρύο, αλλά δεν είχαν κάτι να κάνουν για να περάσει η ημέρα. Σιγά, σιγά βαρέθηκαν να είναι κλεισμένοι μέσα και δεν είχαν ιδέα πώς να περάσουν την ώρα τους.

Έτσι, ο τρίτος αρουραίος άρχισε να λέει ιστορίες στους άλλους δύο: για το πώς συνάντησε ένα παιδί στην άκρη του χωραφιού ένα φθινοπωρινό απόγευμα και τι είδε να κάνει αυτό το παιδί, για έναν άντρα που είδε στη λίμνη ένα φθινοπωρινό πρωί και τι έκανε. Τους είπε για τις συνομιλίες που είχε και ένα τραγούδι που άκουσε από ένα παιδί…..

Μόνο τότε οι δυο σύντροφοι του αντιλήφθηκαν ότι αυτός ο αρουραίος είχε μαζέψει ηλιόφως  για να τους προμηθεύσει  κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου