Η μνησικακία…

Η διαρκής αγανάκτηση ονομάζεται μνησικακία.Το να κουβαλάς μνησικακία σημαίνει να βρίσκεσαι σε μόνιμη κατάσταση «εναντίον», κι αυτός είναι ο λόγος που η μνησικακία συνιστά ένα μεγάλο μέρος του Εγώ πολλών ανθρώπων. Η συλλογική μνησικακία μπορεί να επιβιώνει επί αιώνες στον ψυχισμό ενός έθνους και να τροφοδοτεί έναν ατέρμονο κύκλο βίας.Η μνησικακία είναι ένα αρνητικό συναίσθημα που συνδέεται με ένα γεγονός στο, μερικές φορές μακρινό, παρελθόν, που διατηρείται ζωντανό με ψυχαναγκαστική σκέψη, επαναλαμβάνοντας την ιστορία του « τι μου έκανε κάποιος» ή «τι μας έκανε κάποιος» νοερά ή μεγαλόφωνα. Η μνησικακία θα μολύνει κι άλλες πλευρές της ζωής σου.
Απαιτεί ειλικρίνεια για να δεις αν τρέφεις ακόμα μνησικακία, αν υπάρχει κάποιος στη ζωή σου που δεν έχεις συγχωρήσει εντελώς, ένας «εχθρός». Αν ναι, απόκτησε επίγνωση της μνησικακίας, τόσο στο επίπεδο των σκέψεων όσο και του συναισθήματος, δηλαδή,  έχε επίγνωση των σκέψεων που τη διατηρούν ζωντανή και νιώσε το συναίσθημα που είναι η απόκριση του σώματος σ’ αυτές τις σκέψεις. Μην  προσπαθήσεις να παραιτηθείς από τη μνησικακία. 
Η προσπάθεια παραίτησης, συγχώρεσης, δε λειτουργεί. 
Η συγχώρεση έρχεται φυσικά όταν δεις ότι η μνησικακία δεν έχει άλλο σκοπό πέρα από το να ισχυροποιεί μια ψευδή αίσθηση εαυτού, να διατηρεί το Εγώ στη θέση του. Βλέπω σημαίνει ελευθερώνομαι. 

Η διδασκαλία του Χριστού «Συγχωρήστε τους εχθρούς σας» σημαίνει ουσιαστικά τη διάλυση μιας από της κύριες εγωικές δομές στον ανθρώπινο νου.

Το παρελθόν δεν έχει δύναμη να σε σταματήσει από το να είσαι παρών τώρα. Μόνο η μνησικακία μας για το παρελθόν μπορεί να το κάνει. Και τι είναι η μνησικακία;
Η αποσκευή της παλιάς σκέψης και συναισθήματος.

«Eckhar Tolle  «Για μια νέα ζωή»

Η δύναμη της καρδιάς

«Κατά μια έννοια ο άνθρωπος είναι μικρογραφία του σύμπαντος, κατά προέκταση, ο άνθρωπος αποτελεί ένα στοιχείο για το σύμπαν». David Bob

Το εσωτερικό του σώματός σας είναι ένας ακριβής χάρτης του ηλιακού μας συστήματος. Η καρδιά σας είναι ο ήλιος και ο πυρήνας του σώματός σας. Τα όργανά σας είναι οι πλανήτες κι όπως ακριβώς οι πλανήτες εξαρτώνται από τον ήλιο για να παραμείνουν σε αρμονία και ισορροπία, έτσι και όλα τα όργανα στο σώμα σας εξαρτώνται από την καρδιά σας.

Επιστήμονες στο Ινστιτούτο Heart Math  στην Καλιφόρνια απέδειξαν ότι, νιώθοντας αγάπη, ευγνωμοσύνη και εκτίμηση στην καρδιά σας, ενδυναμώνετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα, αυξάνετε την παραγωγή ζωτικών χημικών ουσιών. Ενισχύετε την ευρωστία και το σφρίγος σας, μειώνεται τα επίπεδα της στρεσογόνου ορμόνης κορτιζόλης, την υψηλή αρτηριακή πίεση, το άγχος, την ενοχή και το αίσθημα κατάπτωσης και ειδικά οι διαβητικοί, βελτιώνουν τη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα. Τα αισθήματα αγάπης δημιουργούν επίσης υψηλότερο βαθμό αρμονίας στους παλμούς της καρδιάς σας.

Για να ελκύσετε την υγεία που επιθυμείτε, πρέπει να εκπέμψετε αγάπη. Μπροστά σε οποιαδήποτε ασθένεια, εκπέμψτε θετικά συναισθήματα για την υγεία σας, γιατί μόνο  η αγάπη φέρνει την τέλεια υγεία. Δεν μπορείτε να εκπέμπετε αρνητικά συναισθήματα  για την αρρώστια και να λάβετε καλή υγεία. Αν μισείτε ή φοβάστε μια ασθένεια, αυτόματα εκπέμπετε αρνητικά συναισθήματα και η ασθένεια δε θα φύγει ποτέ μέσω αυτών των συναισθημάτων. Όταν εκπέμπετε σκέψεις και συναισθήματα γι’ αυτό που προσδοκάτε, τα κύτταρα σας λαμβάνουν όλη τη δύναμη της υγείας. Όταν εκπέμπετε αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα γι’ αυτό που δε θέλετε η δύναμη της υγείας στα κύτταρά σας εξασθενεί! Όταν αισθάνεστε άσχημα για οποιοδήποτε θέμα μειώνετε τη δύναμη της υγείας στο σώμα σας. Αλλά όταν αισθάνεστε αγάπη για οτιδήποτε –μια ηλιόλουστη μέρα, ένα καινούριο σπίτι, ένα φίλο ή μια προαγωγή,- το σώμα σας δέχεται όλη την ευεργετική δύναμη της υγείας.

Η ευγνωμοσύνη είναι ο μεγάλος πολλαπλασιαστής, γι’ αυτό να ευχαριστείτε για την υγεία σας κάθε μέρα. Όλα τα χρήματα του κόσμου δεν μπορούν να αγοράσουν την υγεία, επειδή είναι δώρο ζωής-γι’ αυτό να είστε ευγνώμονες πάνω απ’ όλα για την υγεία σας. Είναι η καλύτερη ασφάλεια ζωής που μπορείτε να κάνετε, γιατί η ευγνωμοσύνη εγγυάται την υγεία σας!

Να είστε ευγνώμονες για το σώμα σας, αντί να του βρίσκεται ψεγάδια. Κάθε φορά που σκέφτεστε κάτι που δε σας αρέσει στο σώμα σας, να θυμάστε ότι το νερό μέσα στα κύτταρά σας εισπράττει τα; Συναισθήματά σας. Αντίθετα, πείτε ευχαριστώ με όλη την καρδιά για ό,τι σας αρέσει στο σώμα σας και αγνοήστε ό,τι δε σας αρέσει.

«Η δύναμη» Rhonda Byrne   

Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα. Ελύτης

Οφείλουμε να θυμόμαστε πως δεν είμαστε 

οι μοναδικοί που βρεθήκαμε σε κάποιο 

αδιέξοδο όπως ένας χαρταετός υψώνεται 

ενάντια στον άνεμο.

 Έτσι ακόμα κι η χειρότερη 

εναντίωση μπορεί να μας δώσει δύναμη.

Καθώς χιλιάδες άνθρωποι

 πριν από μας την ίδια μοίρα 

έχουν αντιμετωπίσει και κυριάρχησαν 

επάνω της, έτσι κι εμείς μπορούμε. 

Dr. R. Brasch 

Εθισμοί

Εθισμός είναι ένα πρότυπο ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς που διαρκεί μεγάλο διάστημα και ένας εθισμός ζει μέσα σου ως ημι-οντότητα ή υπο-προσωπικότητα, ένα ενεργειακό πεδίο που περιοδικά, σε καταλαμβάνει ολοκληρωτικά.  Καταλαμβάνει το νου σου, τη φωνή μέσα στο κεφάλι σου, που γίνεται η φωνή του εθισμού. Μπορεί να λέει: «Πέρασες μια δύσκολη μέρα. Σου αξίζει ένα δωράκι. Γιατί ν’ αρνηθείς στον εαυτό σου τη μοναδική ευχαρίστηση που έχει απομείνει στη ζωή σου;» Κι έτσι, αν είσαι ταυτισμένος με την εσωτερική φωνή λόγω έλλειψης επίγνωσης, πιάνεις τον εαυτό σου να πηγαίνει στο ψυγείο και να παίρνει εκείνη την ωραία σοκολάτα. Άλλες φορές ο εθισμός μπορεί να παρακάμψει εντελώς το σκεπτόμενο νου και να πιάνεις ξαφνικά τον εαυτό σου να καπνίζει ένα τσιγάρο ή να κρατάει ένα ποτό. «Πώς βρέθηκε αυτό στο χέρι μου;» το βγάλσιμο του τσιγάρου από το πακέτο και το άναμμα του ή το σερβίρισμα ενός ποτού ήταν πράξεις που έγιναν εντελώς ασυνείδητα. Αν έχεις ένα πρότυπο ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς, όπως το κάπνισμα, το υπερβολικό φαγητό, το ποτό, την παρακολούθηση τηλεόρασης, «κόλλημα» με το διαδίκτυο ή οτιδήποτε άλλο, να τι μπορείς να κάνεις:

Όταν αντιληφθείς να εμφανίζεται μέσα σου η ψυχαναγκαστική τάση, σταμάτα και  πάρε τρεις συνειδητές αναπνοές.

Αυτό γεννάει συναίσθηση. Έπειτα, για λίγα λεπτά, έχε επίγνωση της ίδιας της ψυχαναγκαστικής παρόρμησης σαν ενεργειακό πεδίο μέσα σου.  Νιώσε συνειδητά αυτή την ανάγκη να βάλεις μέσα σου ή να καταναλώσεις σωματικά ή νοητικά μια ορισμένη ουσία ή την επιθυμία να εκτελέσεις κάποια μορφή ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς. Έπειτα πάρε μερικές ακόμα συνειδητές αναπνοές. Στη συνέχεια μπορεί ν’ ανακαλύψεις ότι η ψυχαναγκαστική παρόρμηση έχει εξαφανιστεί –προς το παρόν. Ή μπορεί να ανακαλύψεις ότι σε κατακυριεύει ακόμα και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς παρά να υποκύψεις ή να την εκτελέσεις ξανά. Μην το κάνεις πρόβλημα. Κάνε τον εθισμό μέρος της άσκησης επίγνωσης με τον τρόπο που περιγράψαμε πιο πάνω.  Καθώς η επίγνωση μεγαλώνει, τα εθιστικά πρότυπα θα εξασθενούν και τελικά θα διαλυθούν. Να θυμάσαι, όμως να συλλαμβάνεις οποιεσδήποτε σκέψεις που δικαιολογούν την εθιστική συμπεριφορά, μερικές φορές με έξυπνα επιχειρήματα, καθώς εμφανίζονται στο νου σου. Αναρωτήσου: Ποιος μιλάει εδώ; Και θα συνειδητοποιήσεις  ότι μιλάει ο εθισμός. Εφόσον θα το γνωρίζεις αυτό, εφόσον θα είσαι παρών ως παρατηρητής του νου σου, είναι λιγότερο πιθανόν να σε ξεγελάσει ώστε να κάνεις αυτό που θέλει.

«Για μια νέα ζωή!» Eckhart Tolle

Το πονο-σώμα

Το πον-σώμα είναι το ενεργειακό επίπεδο παλιών, αλλά πολύ ζωντανών ακόμα συναισθημάτων, που ζει σχεδόν μέσα σε κάθε άνθρωπο.

Το πονο-σώμα, όμως, δεν είναι απλώς ατομικό στη φύση του. Συμμετέχει επίσης στον πόνο που υπέστησαν αμέτρητοι άνθρωποι σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας, που είναι η ιστορία αδιάκοπων φυλετικών πολέμων, υποδούλωσης, λεηλασίας, βιασμού, βασανιστηρίων και άλλων μορφών βίας. Αυτός ο πόνος ζει ακόμα στο συλλογικό ψυχισμό της ανθρωπότητας και σε καθημερινή βάση, προστίθεται κι άλλος, όπως μπορείς να επαληθεύσεις όταν δεις απόψε τις ειδήσεις ή θα κοιτάξεις το δράμα των ανθρώπινων σχέσεων. Το συλλογικό πονο-σώμα είναι πιθανώς κωδικοποιημένο μέσα στο DNA κάθε ανθρώπου, αν και δεν το έχουμε ανακαλύψει ακόμα εκεί.

Πώς ανανεώνεται το πονο-σώμα;

Το πονο-σώμα είναι μια ημιαυτόνομη ενεργειακή μορφή που ζει μέσα στους περισσότερους ανθρώπους, μια οντότητα αποτελούμενη από συναίσθημα. Έχει δική του πρωτόγονη νοημοσύνη- που δε διαφέρει και πολύ από αυτή ενός παμπόνηρου ζώου-και η νοημοσύνη του κατευθύνεται πρωταρχικά στην επιβίωση. Η τροφή που χρειάζεται για να ανεφοδιαστεί συνίσταται σε ενέργεια συμβατή με τη δική του. Κάθε συναισθηματικά οδυνηρή εμπειρία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τροφή από το πονο-σώμα. Γι’ αυτό τρέφεται με αρνητική σκέψη καθώς και με δράμα στις σχέσεις. Το πονο-σώμα είναι εθισμός στη δυστυχία. Μπορεί να σοκαριστείς όταν συνειδητοποιήσεις για πρώτη φορά ότι υπάρχει κάτι εντός σου που επιδιώκει περιοδικά συναισθηματική αρνητικότητα, επιδιώκει δυστυχία. Χρειάζεσαι ακόμα περισσότερη επίγνωση για να το δεις στον εαυτό σου απ’ ότι να το αναγνωρίσεις σε έναν άλλο άνθρωπο.

Το πονο-σώμα μπορεί να τραφεί μόνο με αρνητικές σκέψεις επειδή μόνο αυτού του είδους οι σκέψεις είναι συμβατές με το δικό του ενεργειακό πεδίο. Τα πονο-σώματα λατρεύουν τις στενές σχέσεις και τις οικογενειακές επειδή εκεί βρίσκουν την περισσότερη τροφή τους. Τα περισσότερα πονο-σώματα θέλουν τόσο να προκαλέσουν όσο και να υποστούν πόνο, αλλά κάποια είναι κυρίως θύτες ή θύματα. Σε κάθε περίπτωση τρέφονται με τη βία, είτε τη συναισθηματική, είτε τη σωματική.

……

Η αρχή της απελευθέρωσης από το πονο-σώμα βρίσκεται πρώτα απ’ όλα στη συνειδητοποίηση ότι έχει πονο-σώμα. Έπειτα, κάτι ακόμα πιο σημαντικό, στην ικανότητα σου να παραμένεις επαρκώς παρών, σε επαρκή εγρήγορση, ώστε να διακρίνεις  το πονο-σώμα μέσα σου σαν βαριά εισροή αρνητικού συναισθήματος όταν γίνεται ενεργό. Όταν αναγνωριστεί, δεν μπορεί πια να προσποιηθεί ότι είναι εσύ και να ζει και να ανανεώνεται μέσα από σένα.

Η συνειδητή σου Παρουσία είναι  που διαλύει την ταύτιση με το πονο-σώμα.

«Για μια νέα ζωή!»Eckhart Tolle

Το παρελθόν

Δυο μοναχοί του Ζεν ο Τανζάν και Εκίντο, βάδιζαν σε έναν εξοχικό δρόμο που ήταν λασπωμένος έπειτα από δυνατή νεροποντή. Κοντά σ’ ένα χωριό, συνάντησαν μια νεαρή γυναίκα που προσπαθούσε να διασχίσει το δρόμο, αλλά η λάσπη ήταν τόσο βαθιά που θα κατέστρεφε το μεταξωτό κιμονό που φορούσε. Ο Τανζάν τη σήκωσε αμέσως στα χέρια του και τη μετέφερε στην άλλη πλευρά του δρόμου.
Οι δυο μοναχοί συνέχισαν το δρόμο τους σιωπηλοί. Πέντε ώρες αργότερα, καθώς πλησίαζαν στο ναό που θα τους φιλοξενούσε, ο Εκίντο δεν μπορούσε πια να κρατηθεί. «Γιατί κουβάλησες εκείνο το κορίτσι στην άλλη μεριά του δρόμου;» ρώτησε. «Εμείς οι μοναχοί δεν επιτρέπεται να κάνουμε τέτοια πράγματα».
«Εγώ άφησα το κορίτσι εδώ και ώρες», είπε ο Τανζάν. «Εσύ την κουβαλάς ακόμα;»

Επιθυμία

Η ανάγκη για περισσότερα.

Το Εγώ ταυτίζεται με το έχω, αλλά η ικανοποίησή του με το να έχει είναι σχετικά ρηχή και βραχύβια. Κρυμμένη μέσα του, παραμένει μια βαθιά εδραιωμένη αίσθηση ανικανοποίητου, ανολοκλήρωτου, «μη αρκετού». «Δεν έχω ακόμα αρκετά», με το οποίο το Εγώ εννοεί στην πραγματικότητα: «Δεν είμαι ακόμα αρκετός».

Το να έχεις-η έννοια της ιδιοκτησίας-είναι αποκύημα της φαντασίας δημιουργημένο από το Εγώ προκειμένου να δώσει στον εαυτό του στερεότητα και μονιμότητα και να τον κάνει να ξεχωρίσει, να τον κάνει ιδιαίτερο. Αφού δεν μπορείς να βρεις τον εαυτό σου μέσω του να έχεις, όμως, υπάρχει μια άλλη, πιο ισχυρή ώθηση κάτω απ’ αυτό που αφορά τη δομή του Εγώ: η ανάγκη για περισσότερα, που θα απολαύσουμε επίσης «επιθυμία». Κανένα Εγώ δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ χωρίς την ανάγκη για περισσότερα. Επομένως, η επιθυμία διατηρεί το Εγώ ζωντανό πολύ περισσότερο από το έχω.  Το Εγώ επιθυμεί να επιθυμεί περισσότερο από επιθυμεί να  έχει. Κι έτσι, η ρηχή ικανοποίηση του έχω αντικαθίσταται πάντα από περισσότερη επιθυμία. Αυτή είναι η ψυχολογική ανάγκη για περισσότερα, δηλαδή, περισσότερα πράγματα με τα οποία να ταυτιστείς. Είναι μια εθιστική ανάγκη, όχι μια αυθεντική.

Σε μερικές περιπτώσεις, η ψυχολογική ανάγκη για περισσότερα ή η αίσθηση του μη αρκετού, που είναι τόσο χαρακτηριστική του Εγώ, μεταφέρεται στο σωματικό επίπεδο κι έτσι μετατρέπεται σε ακόρεστη πείνα. Αυτοί που πάσχουν από βουλιμία αναγκάζουν συχνά τον εαυτό τους να κάνει εμετό, έτσι ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν να τρώνε. Ο νους τους πεινάει, όχι το σώμα τους. Αυτή η διατροφική διαταραχή θα γιατρευόταν αν οι πάσχοντες, αντί να είναι ταυτισμένοι με το νου τους, μπορούσαν να έρθουν σε επαφή με το σώμα τους περισσότερο παρά με τις επίπλαστες ανάγκες του εγωικού νου.

Μερικά Εγώ ξέρουν τι θέλουν και επιδιώκουν το στόχο τους με ανυποχώρητη και αδίστακτη αποφασιστικότητα –ο Τζένγκις Χαν, ο Στάλιν, ο Χίτλερ, για δώσουμε λίγα μόνο παραδείγματα. Η ενέργεια πίσω από την επιθυμία τους, όμως, δημιουργεί μια αντιθετική ενέργεια ίσης έντασης που στο τέλος οδηγεί στην πτώση τους.  Στο μεταξύ κάνουν τους εαυτούς τους και πολλούς άλλους δυστυχισμένους ή στην περίπτωση των παραπάνω παραδειγμάτων δημιουργούν επίγεια κόλαση. Θέλουν διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικές εποχές ή μπορεί να μην ξέρουν καν τι θέλουν, παρά μόνο ότι δε θέλουν αυτό που υπάρχει: την παρούσα στιγμή. Δυσφορία, ανησυχία, ανία, άγχος, έλλειψη ικανοποίησης είναι το αποτέλεσμα ανεκπλήρωτων επιθυμιών. Η επιθυμία είναι δομική κι έτσι καμιά ποσότητα περιεχομένου δεν μπορεί να παρέχει ικανοποίηση διαρκείας εφόσον αυτή η νοητική δομή παραμένει στη θέση της. Έντονη επιθυμία που δεν έχει συγκεκριμένο αντικείμενο μπορεί συχνά να βρεθεί στο αναπτυσσόμενο ακόμα Εγώ των εφήβων, μερικοί από τους οποίους βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση αρνητικότητας και ανικανοποίητου.

…Η απληστία του Εγώ βρίσκει συλλογική έκφραση στις οικονομικές δομές αυτού του κόσμου οι οποίες ανταγωνίζονται  η μια την άλλη για περισσότερα. Ο μοναδικός τυφλός στόχος τους είναι το κέρδος.

Οι σκεπτομορφές  «εγώ», «δικό μου», «περισσότερο από», «θέλω», «χρειάζομαι», «πρέπει να έχω» και «όχι αρκετά» αφορούν όχι μόνο στο περιεχόμενο αλλά και στη δομή του Εγώ. Όσο δεν αναγνωρίζεις αυτές τις σκεπτομορφές μέσα σου, όσο παραμένουν μη συνειδητές, θα πιστεύεις αυτό που λένε. Θα είσαι καταδικασμένος να βάζεις σε πράξη αυτές τις μη συνειδητές σκέψεις, καταδικασμένος να αναζητείς και να μη βρίσκεις-επειδή, όταν λειτουργούν αυτές οι σκεπτομορφές, κανένα απόκτημα, μέρος, άνθρωπος ή κατάσταση δε θα σε ικανοποιεί ποτέ. Κανένα περιεχόμενο δε θα σε ικανοποιεί όσο η εγωική δομή παραμένει στη θέση της. Ανεξάρτητα απ’ ότι θα έχεις ή θα παίρνεις, δε θα είσαι ευτυχισμένος. Θα ψάχνεις πάντα για κάτι άλλο που υπόσχεται μεγαλύτερη ικανοποίηση, που υπόσχεται να κάνει την ατελή αίσθησή σου για τον εαυτό πλήρη και να γεμίσει αυτή την αίσθηση έλλειψης που νιώθεις μέσα σου.

Eckhart Tolle  «Για μια νέα ζωή»

Φτάσε όπου δεν μπορείς….

« Κάνε αυτό που δε γίνεται,

πάσχισε για το αδύνατο,

δοκίμασε τη γεύση του άγευστου,

θεώρησε το ασήμαντο ως σημαντικό,

θεώρησε το λίγο πολύ,

ξεπλήρωσε την εχθρότητα με αρετή,

σχεδίασε το δύσκολο

όταν είναι ακόμα εύκολο,

πράξε το μέγιστο

όταν είναι ακόμα μικρό.

Lao-Tzu

Γαλήνη

Χρειάζεται να καταβάλουμε ιδιαίτερη προσπάθεια για ν’ απολαύσουμε το γαλανό ουρανό;

Απαιτείται εξάσκηση για να μπορούμε να τον απολαύσουμε;

Όχι, απλώς τον απολαμβάνουμε.

Κάθε δευτερόλεπτο, κάθε λεπτό της ζωής μας μπορεί να είναι έτσι. Όπου κι αν είμαστε, οποιαδήποτε στιγμή, μπορούμε να χαρούμε τη λιακάδα, την παρουσία των ανθρώπων γύρω μας, ακόμα και την αίσθηση της ανάσας μας. Δε χρειάζεται να φτάσουμε ως την Κίνα για να χαρούμε το γαλανό του ουρανού. Δε χρειάζεται να ταξιδέψουμε στο μέλλον για ν’ απολαύσουμε την ανάσα μας. Μπορούμε να επικοινωνήσουμε με όλα τούτα αυτή τη στιγμή. Thich Nhat Hanh

Μην αφήνετε τα ασήμαντα πράγματα να διαταράσσουν τη γαλήνη του μυαλού…

Η ζωή είναι εξαιρετικά πολύτιμη για να τη θυσιάζουμε σε ασημαντότητες…

Αγνοήστε τα επουσιώδη

Grenville Kleiser 

Ξεπερνώντας το Θυμό...

«Το να κρατάς το θυμό μέσα σου είναι σα να αρπάζεις ένα καυτό κάρβουνο με την πρόθεση να το πετάξεις σε κάποιον άλλο. Αλλά τελικά εσύ είσαι αυτός που καίγεται….» Βούδας

Πώς να απαλλαγείτε από το Θυμό….

Για ποιο λόγο είστε θυμωμένοι;

Ποια είναι η πραγματική αιτία;

Ποιες ανάγκες καλύπτονται;

Ποιος είναι υπεύθυνος γι’ αυτό;

Συγχωρήστε!

Η συγχώρεση είναι εξαιρετικά δύσκολη για όσους νιώθουν το θυμό να τους κατακλύζει.

Ο θυμός συνήθως συνδυάζεται  με την ανάγκη της εκδίκησης ή τουλάχιστον την ανάγκη να βρούμε το δίκιο μας, να αποδειχθούμε «σωστοί» και να αποδείξουμε στους άλλους ότι έκαναν λάθος που μας αδίκησαν.

Είναι δύσκολο να νικήσουμε τον εγωιστικό αυτό κομμάτι μας και να συγχωρήσουμε. Η συγχώρεση είναι στην  πραγματικότητα ένα σίγουρο μονοπάτι προς την απελευθέρωση μας από το θυμό.

Αποφύγετε τις κατηγόριες και την κριτική, γιατί συχνά εκλαμβάνονται από τον άλλο σαν επίθεση, παρατείνοντας το επικοινωνιακό πρόβλημα.

Κρατήστε ένα ημερολόγιο ευγνωμοσύνης. Το βράδυ πριν κοιμηθείτε σημειώστε τρία πράγματα που πήγαν καλά ή σας έκαναν να νιώσετε θετικά κατά τη διάρκεια της ημέρας.

 Η ευγνωμοσύνη μας βοηθάει να ξεπεράσουμε το θυμό. Απλά μετακινώντας την προσοχή μας από όλα αυτά τα οποία μας ενοχλούν. Σε ό,τι θετικό συμβαίνει, υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι δεν είστε μόνο «αδικημένοι» αλλά και δικαιωμένοι.

Άμεση αντιμετώπιση θυμού:

Όταν αντιληφθείτε ότι είστε θυμωμένοι, προσπαθήστε να χαλαρώσετε το σώμα σας, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στους μύες εκείνους του σώματος σας που είναι περισσότερο τεταμένοι. Αναπνεύστε αργά από το διάφραγμα. Χαλαρώστε και εισπνεύστε από τη μύτη γεμίζοντας με αέρα την κοιλιά σας σαν μπαλόνι. Κρατήστε για λίγο την αναπνοή σας και εκπνεύστε αργά από το στόμα. Επαναλαμβάνετε για 5-10΄. Η διαφραγματική αναπνοή έχει χαλαρωτική επίδραση στο σώμα και μπορεί να βοηθήσει να απαλύνετε τα σωματικά συμπτώματα του θυμού.»

http://e-psychology.gr

Ο νόμος του Κάρμα….

Ενεργεί πάνω σ’ όλα τα πλάσματα μέσα από το δυαδισμό του πόνου και της απόλαυσης. Σύμφωνα με αυτό το νόμο, κάθε σκέψη, λόγος ή πράξη που εκπέμπουν τα χοντρά (απτά)και λεπτά σώματά μας πρέπει να ξαναγυρίζουν σ’ αυτά. Η ζωή είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά σ’ εμάς ό,τι εμείς εκπέμπουμε, έτσι που να μπορούμε να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους.

Όταν βλάφτουμε, μας βλάφτουν. Όταν αγαπάμε, μας αγαπούν. Πολύ απλά ό,τι κάνουμε στους άλλους θα μας κάνουν κι εμάς. Με τη βοήθεια αυτού του νόμου μαθαίνουμε μέσα από τις δοκιμασίες και τα λάθη.  Όταν υποφέρουμε, καταλαβαίνουμε πώς αισθάνονται οι άλλοι όταν τους κάνουμε να υποφέρουν. Όταν είμαστε ευτυχισμένοι αντιλαμβανόμαστε πώς αισθάνονται οι άλλοι όταν εμείς τους κάνουμε ευτυχισμένους. Η μάθηση με τη βοήθεια του νόμου του Κάρμα είναι μια αργή και μάλλον οδυνηρή διαδικασία.

Όταν εξελιχθούμε αρκετά, αρχίζουμε να ενεργούμε περισσότερο μέσα από το ΝΟΜΟ του ΝΤΑΡΜΑ. Παρόλο που ακόμη μαθαίνουμε με τη βοήθεια του Νόμου του Κάρμα, τώρα ενδιαφερόμαστε πολύ να κάνουμε ό,τι είναι σωστό, ανεξάρτητα από το αν το αποτέλεσμα θα είναι ευχάριστο ή δυσάρεστο. Πόνος κι ευχαρίστηση δεν είναι πια τόσο σημαντικά. Παρακινούμαστε από μια αίσθηση σωστής, ενάρετης δράσης.

Πολλοί είναι οι μεγάλοι άγιοι που έχουν επιδείξει αυτή την ακλόνητη σταθερότητα πάνω στην αλήθεια, σε πείσμα κάθε είδους σωματικής και διανοητικής ταλαιπωρίας. Το «νταρμικό» άτομο, δηλ. το ενάρετο άτομο, νοιάζεται για την κοινωνική ευημερία και για την ανάγκη των άλλων.

Τελικά το άτομο εμπνέεται από ανιδιοτελή αγάπη.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ εμπνέει μια αίσθηση ένωσης και ενότητας ανάμεσα στον πνευματικό αναζητητή και τα άλλα πλάσματα και τον κόσμο ολόγυρά του. Παύει να αισθάνεται τον εαυτό του σαν μια ξεχωριστή οντότητα που έχει εγωιστικές ανάγκες. Αγαπάει όλους και όλα και δίνει ηθελημένα όλα όσα έχει για το συμφέρον όλων. Οι πράξεις του δεν έχουν σαν κίνητρο το φόβο της ανταπόδοσης του κακού όπως στην περίπτωση του νόμου του κάρμα  ή το καθήκον όπως στην περίπτωση του Ντάρμα. Απλώς δεν βλέπει διαφορά ανάμεσα στις δικές του ανάγκες και στις ανάγκες των άλλων. Δεν καταβάλλει προσπάθεια για να βρίσκεται σε αρμονία με τους άλλους, γιατί γι’ αυτόν δεν υπάρχουν «άλλοι».

«Ο μυστικός κύκλος της ζωής» Robert Najemy

Το μπαμπού

Διαμορφώστε τη ζωή σας όπως το γιγάντιο μπαμπού.

Το εξωτερικό του, αν και λείο κι απαλό στην αφή, είναι σκληρό κι ανθεκτικό από μέσα, παρόλο που το νιώθετε μαλακό κι ευλύγιστο, αφήνοντας πολύ άδειο χώρο για συνεχόμενη ωρίμανση. Ωριμάζει καθαρά και με τάξη, όχι άτσαλα.

Ολομόναχο, ανεβαίνει ψηλά, ολόρθο και στητό, πάντα τείνοντας προς τον ουρανό. Εκεί, απλώνει την ομορφιά του στον ήλιο. Δε στηρίζεται σε τίποτα. Φτιάχνει το δικό του δρόμο, ίσως κοντά σε άλλα, όμοιά του, σαν ένα τμήμα των άλλων, αλλά απόλυτα εξαρτημένο από τη δική του δύναμη και ζωντάνια. Έτσι να φτιάξετε τη ζωή σας.

«Ο δρόμος του Ταύρου» Leo Buscagli

Κόαν

(Τα Κόαν είναι πνευματικά μαθήματα που δεν δέχονται απάντηση με αναλυτικά μέσα ή επιστημονικές μεθόδους ή με τη γνώση, αλλά με το ν’ αφήνουμε απλά το μυαλό να φτάσει στην αλήθεια, διανοητικά και διορατικά.)

Ήταν ένας βουδιστής μοναχός που κάποια μέρα ανακάλυψε ότι έτρεχε κυνηγημένος από μια πεινασμένη αρκούδα. Η αρκούδα τον κυνήγησε ως την άκρη ενός γκρεμού. Δεν του έμενε τίποτε άλλο να κάνει, αν δεν ήθελε να γίνει τροφή για το πεινασμένο στομάχι της αρκούδας, απ’ το να  πηδήσει στον γκρεμό. Το έκανε και μπόρεσε να πιαστεί γερά, καθώς έπεφτε, από το κλαδί ενός θάμνου που φύτρωνε στα πλαϊνά  του γκρεμού. Καθώς κρεμόταν αποκεί, κοιτάζοντας την πεινασμένη αρκούδα από πάνω, άκουσε το μουγκρητό κάποιου, το ίδιο πεινασμένου λιονταριού, που ήταν βαθιά κάτω και που τον περίμενε να κουραστεί, να χαλαρώσει το κράτημά του και να πέσει στις άγριες μασέλες του.  

Καθώς ο μοναχός κρεμόταν έτσι εκεί πέρα, με την πεινασμένη αρκούδα από πάνω και το ψόφιο της πείνας λιοντάρι από κάτω, παρατήρησε τα κεφαλάκια δυο σκίουρων στο πλάι του γκρεμού. Αμέσως οι σκίουροι άρχισαν να ροκανίζουν τα χλωρά κλαδιά του θάμνου απ’ όπου εκείνος κρεμόταν έτσι απελπισμένα.

Και μονομιάς ο μοναχός είδε ότι ακριβώς λίγο πιο πέρα υπήρχε ένα τσαμπί από αγριοφράουλες. Ήρεμα άπλωσε το άλλο χέρι, πήρε την πιο μεγάλη, την πιο κόκκινη και την πιο ώριμη από τις φράουλες και την έβαλε στο στόμα του.

-Τι νόστιμη! είπε…..»

 «Ο δρόμος του Ταύρου»  Leo Buscaglia  

Ο δρόμος του ταύρου

«Οι Ταύροι» είναι ένα βιβλίο του Ζεν, γραμμένο τον 12^ο αιώνα από τον Κινέζο δάσκαλο του Ζεν Κακουάν.

Ο ταύρος αντιπροσωπεύει τη ζωική ενέργεια, την αλήθεια και τη δράση.

Ο δρόμος αφορούσε τα βήματα που ο άνθρωπος πρέπει να κάνει μέσα στη διαδικασία αναζήτησης της ενόρασης, για ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του, για ν’ αποκαλύψει την αληθινή του φύση.

…..

Το νέο και το παλιό έχουν αξία

Για μας, μόνο ως προς τη σχέση

Τους με το παρόν. Το χτες μας

Έφτιαξε αυτό που είμαστε σήμερα,

Το αύριο είναι το όνειρό μας

Αν ζεις για ένα από τα δυο, χάνεις τη μοναδική σου πραγματικότητα, τη στιγμή…..

…………

Το μόνο πράγμα που είναι σίγουρο

για μας είναι η αλλαγή.

Το να μάχεσαι την αλλαγή είναι

Σπατάλη χρόνου, η μάχη δε θα

Κερδηθεί ποτέ.

Αν γίνεις πρόθυμος σύμμαχος της

Αλλαγής, εξασφαλίζεις τη ζωή σου.

…………………………………

Για να δεις τους ανθρώπους

Όπως πραγματικά είναι, πρέπει

Να τους αγαπάς δίχως όρους.

Αν δεν το κάνεις αυτό, δε θα σου αποκαλυφθούν ποτέ και θα τους

Έχεις χάσει για πάντα.

«Ο δρόμος του Ταύρου»  Leo Buscaglia  

Ασθένεια....

Άσχημο πράγμα. Ιδιαίτερη ερμηνεία δίνει ο καθένας στην αρρώστια. Ιδιαίτερη και η ερμηνεία του Nelson Torres για το τι είναι ασθένεια αλλά και το πως μας μιλάει το σώμα μας μέσω αυτών.

Πολλές φορές …

Το κρυολόγημα “στάζει” όταν ο οργανισμός δεν κλαίει.
Ο πονόλαιμος «φράζει», όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει τις αγωνίες.
Το στομάχι καίει όταν ο θυμός δεν μπορεί να βγει.
Ο διαβήτης εισβάλει όταν η μοναξιά πονάει…
Το σώμα παχαίνει όταν η δυσαρέσκεια πιέζει.
Ο πονοκέφαλος καταθλίβει όταν αυξάνουν οι αμφιβολίες.
Η καρδιά χαλαρώνει όταν το νόημα της ζωής φαίνεται να τελειώνει.
Οι αλλεργίες συμβαίνουν όταν η τελειομανία είναι ανυπόφορη.
Τα νύχια σπάνε όταν απειλούνται οι άμυνες.
Το στήθος σφίγγει όταν η υπερηφάνεια σκλαβώνει.
Η πίεση αυξάνεται όταν ο φόβος φυλακίζει.
Οι νευρώσεις παραλύουν όταν το εσωτερικό παιδί τυραννάει.
Ο πυρετός θερμαίνει όταν οι άμυνες εκρήγνυνται για να παλέψουν.
Τα γόνατα πονούν όταν η υπερηφάνεια σου είναι “άκαμπτη”.
Ο καρκίνος σκοτώνει εάν δεν συγχωρείς ή / και επιμένεις να επιθυμείς ό,τι δε μπορείς να έχεις.
Και οι σιωπηλοί σου πόνοι; Πώς μιλάνε στο σώμα σου;

Η ασθένεια δεν είναι κακό, θα σου πει ότι έχεις πάρει λάθος δρόμο.

Ο δρόμος προς την ευτυχία δεν είναι ευθύς.
Υπάρχουν καμπύλες που ονομάζονται ΛΑΘΗ, 
φανάρια που λέγονται ΦΙΛΟΙ, 
φώτα που ονομάζονται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, 

και όλα γίνονται, αν έχεις: 

·         ένα ανταλλακτικό που ονομάζεται ΑΠΟΦΑΣΗ, 

·         μια ισχυρή μηχανή που ονομάζεται ΑΓAΠΗ, 

·         μια καλή ασφάλιση που ονομάζεται ΠΙΣΤΗ, 

·         άφθονο καύσιμο που ονομάζεται ΥΠΟΜΟΝH, 

·         αλλά πάνω απ ‘όλα έναν έμπειρο οδηγό που τον βρίσκουμε στο ΘΕIΟ.

Nelson Torres, Doctor στη Ψυχιατρική (UCV) και ειδικός σε ψυχο-νευρό-ανοσογλωσσική PNIL στη Βενεζουέλα

Σημείωση: Πονόδοντος υπάρχει όταν δεν μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις.
Μόνιμη σωματική κόπωση υπάρχει όταν είμαστε ψυχολογικά εξαρτημένοι.

Ζωή μετά το θάνατο…….

Ο Carl Jung  επισημαίνει ότι όλες οι θρησκείες πιστεύουν στην ύπαρξη ζωής μετά το θάνατο του υλικού σώματος.

«Κάθε μια από τις 4 θρησκείες μας βεβαιώνει ότι σ’ αυτό το σώμα από σάρκα και οστά, υπάρχει ένα λεπτό, ζωτικό και υλικό στοιχείο που ζει και μετά το θάνατο. 

Είτε αυτό είναι μια μόνιμη οντότητα ή ο Εαυτός, 

όπως ο Άτμαν των Βραχμάνων, το Ρουχ των Μωαμεθανών και η Χριστιανική Ψυχή, είτε κατά τη βουδιστική θεωρία, είναι πλέγμα ψυχικών και υλικών δραστηριοτήτων-Skandha- που η λειτουργία τους είναι η ζωή. 

Έτσι, σε καμιά απ’ αυτές τις θρησκείες δεν είναι ο θάνατος το απόλυτο τέλος, αλλά για όλες είναι ο διαχωρισμός απλώς της Ψυχής από το υλικό σώμα».

Ο Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα, ένας μεγάλος πνευματικός δάσκαλος που ζει στην Ινδία, διδάσκει ότι όλες οι θρησκείες οδηγούν στον ένα Θεό και λέει ότι όταν πεθαίνουμε βγάζουμε αυτό το σώμα όπως βγάζουμε τα ρούχα μας.

Ο θάνατος λέει μοιάζει πολύ με τον ύπνο. Ο άνθρωπος ξεφορτώνεται αυτό το κορμί όπως ένα παλιό ρούχο. Μόνο το σώμα χάνεται. Καθώς ο νους δεν έχει υλική μορφή, δε χάνεται με το σώμα, και η δραστηριότητα των σκέψεων εξακολουθεί και μετά το θάνατο του υλικού σώματος.

Το ίδιο πίστευε και ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης. Στον Πλάτωνα και ειδικότερα στο «Φαίδων», ο δαιμόνιος εκείνος νους χρησιμοποιεί μιαν απαράμιλλη διαλεκτική για να υποστηρίξει και να αποδείξει την πίστη στην αθανασία. Καθορίζει το θάνατο σαν χωρισμό, απλώς, της ψυχής από το σώμα και όχι μόνο αυτό δεν είναι κακό, αλλά μάλλον είναι απαλλαγή από τους περιορισμούς του σώματος που με τις αισθήσεις του αιχμαλωτίζει την ψυχή. Η σχέση της Ψυχής με το σώμα, έλεγε ο Σωκράτης, είναι σαν τη σχέση που έχει η κιθάρα με τον κιθαρωδό. Το σώμα είναι η κιθάρα και η ψυχή είναι ο κιθαρωδός.

 Ο θάνατος που καταστρέφει την κιθάρα δεν αγγίζει τον κιθαρωδό».

Η Alice Bailey εξηγεί ότι η κίνηση από τη ζωή στο θάνατο είναι απλώς, μια μετακίνηση της συνειδητότητας από ένα επίπεδο ύπαρξης σε άλλο. Κάτι σαν τη μεταφορά της συνειδητότητας από την κατάσταση που βλέπουμε όνειρα και στη συνέχεια, στην κατάσταση του βαθύ ύπνου. Είναι μια αλλαγή στο σημείο συγκέντρωσης.

Ο θάνατος είναι αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας της ανάπτυξης. Αν δεν υποστούμε μερικούς ψυχολογικούς θανάτους δεν θα ωριμάσουμε ποτέ και δε θ’ ανακαλύψουμε τις εσωτερικές μας δυνατότητες. Είναι ένα επιστημονικό γεγονός ότι όλα τα κύτταρα στο σώμα μας –εκτός από αυτά του νευρικού συστήματος-ανανεώνονται κάθε επτά χρόνια. Άρα, το σώμα μας αυτή τη στιγμή αποτελείται από κύτταρα που δεν είναι μεγαλύτερα από 7 χρονών.

Έτσι ο θάνατος είναι αναπόσπαστο μέρος της ανάπτυξης, της αλλαγής και της εξέλιξης. Αν δεν πεθάνει η κάμπια δεν μπορεί να γεννηθεί η πεταλούδα.

Ο θάνατος επίσης είναι απαραίτητος και για τη συναισθηματική, νοητική και πνευματική εξέλιξη. Το παιδί πρέπει να χάσει την παιδικότητα του για να γεννηθεί ο ενήλικας. Πρέπει να αφήσουμε να πεθάνουν οι παλιές μας συνήθειες και ο παλιός μας τρόπος σκέψης για να εξελιχθούμε σαν άτομα.

Ο Ιησούς είπε ότι αν δεν πεθάνουμε και δεν ξαναγεννηθούμε, δεν μπορούμε να μπούμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Αυτό, ασφαλώς αναφέρεται στη σταύρωση του εγωκεντρικού εαυτού και τη γέννηση του πνευματικού εαυτού.

«Ο μυστικός κύκλος της ζωής» Robert Najemy  

Κουτσομπολιό

Γιατί κουτσομπολεύουμε;

Ο νους που κουτσομπολεύει είναι ένας επιπόλαιος νους.

Κουτσομπολεύουμε τους άλλους, γιατί δεν ενδιαφερόμαστε για τις δικές μας σκέψεις και δράσεις. Θέλουμε να δούμε τι κάνουν οι άλλοι για να τους κατακρίνουμε.

Ο εξαιρετικά νωθρός νους ζητά παρακινήσεις και πηγαίνει να τα βρει έξω από τον εαυτό του.

Το κουτσομπολιό είναι μια μορφή ευχαρίστησης.

Πιάστε τον εαυτό σας την επόμενη φορά που θα κουτσομπολέψετε κάποιον, και να έχετε επίγνωση, θα μπορέσετε να καταλάβετε πολλά πράγματα για τον εαυτό σας.

Πώς μπορούμε να σταματήσουμε το κουτσομπολιό; Ο τρόπος είναι με το να είστε ενσυνείδητοι, να έχετε επίγνωση αυτού που κάνετε. Δεν πρέπει να το καταδικάσετε ή να το δικαιολογήσετε. Απλά να έχετε επίγνωση και θα δείτε πόσο γρήγορα παύετε το κουτσομπολιό. Γιατί έχοντας κανείς επίγνωση ανακαλύπτει τον εαυτό του. Το κουτσομπολιό είναι ένας τρόπος διαφυγής από τον εαυτό μας.

Είμαστε φτωχοί μέσα μας και το κουτσομπολιό ενεργεί σα μια μορφή πλούσιας απασχόλησης.  Για να γνωρίσει κανείς ότι είναι άδειος, ότι πονάει, απαιτείται τεράστια προσοχή και όχι διαφυγές.  

Όταν αντικρίζουμε τον εαυτό μας  όπως είναι τι πρέπει να κάνουμε;

Πρώτα απ’ όλα να μην τον απορρίψουμε ή να τον δικαιολογήσουμε, αλλά να παραμείνετε μ’ αυτόν έτσι όπως είναι. Δεν κάνουμε τίποτα, αλλά το πλησιάζουμε με την πρόθεση να το κατανοήσουμε.  Τότε υπάρχει η δυνατότητα εκείνο που είναι να μεταμορφωθεί.

«Ελευθερία η αρχή και το τέλος» Krishnamurti