Φόβος

Τι είναι φόβος;

Ο φόβος υπάρχει μόνο σε σχέση με κάτι και όχι μόνος του.

Ο φόβος έχει πάντα σχέση με το γνωστό, όχι με το άγνωστο.

Όταν για παράδειγμα  λέω πως φοβάμαι το θάνατο, φοβάμαι πραγματικά το άγνωστο, που είναι ο θάνατος, ή φοβάμαι μη χάσω αυτό που ξέρω;

Ο φόβος μου δεν είναι φόβος του θανάτου, αλλά φόβος μήπως χάσω την επαφή μου με τα πράγματα που μου ανήκουν.

Πώς μπορώ να ελευθερωθώ από το φόβο του γνωστού, που είναι ο φόβος μήπως χάσω την οικογένειά μου, τη φήμη μου, το χαρακτήρα μου, τις τραπεζικές μου καταθέσεις, τις ορέξεις μου κλπ. Μπορεί να πείτε ο φόβος πηγάζει από τη συνείδησή μου, αλλά η συνείδησή σας σχηματίζεται από το παρελθόν σας, επομένως δεν παύει να είναι το αποτέλεσμα του γνωστού.

Γνώση σημαίνει ότι έχω ιδέες, γνώμες για διάφορα πράγματα, έχω μια αίσθηση συνέχειας όσον αφορά τη σχέση μου προς το γνωστό.  Οι ιδέες είναι μνήμη, το αποτέλεσμα εμπειρίας, η οποία πάλι είναι η ανταπόκριση σε μια πρόκληση.

Φοβάμαι το γνωστό, φοβάμαι να ανακαλύψω εκείνο που είμαι.

Υπάρχει ο φόβος του πόνου. Ο φυσικός πόνος είναι μια αντίδραση των νεύρων, αλλά ο ψυχολογικός πόνος δημιουργείται όταν κρατιόμαστε από πράγματα που μας δίνουν ικανοποίηση, γιατί τότε φοβάμαι τον καθένα και το καθετί που θα μπορούσε να μου τα πάρει.

Οι ψυχολογικές συσσωρεύσεις (εμπειρίες) εμποδίζουν τον ψυχολογικό πόνο.

Οι γνώσεις μας βοηθούν, επίσης να εμποδίζουμε τον πόνο. Γι΄ αυτό φοβάμαι μη χάσω τις πεποιθήσεις μου.

Κάθε φορά που λέω: «Δεν πρέπει να χάσω», υπάρχει φόβος. Παρόλο που κάθε φορά που συσσωρεύω, η πρόθεσή μου είναι να απομακρύνω τον πόνο. Τα πράγματα που κατέχω δημιουργούν φόβο, που είναι πόνος.

Η άμυνα δημιουργεί επίθεση.

Θέλω φυσική εξασφάλιση. Γι’ αυτό δημιουργώ μια ισχυρή Κυβέρνηση, η οποία προϋποθέτει ένοπλες δυνάμεις, δηλαδή πόλεμο, που καταστρέφει την ασφάλεια.

Οπουδήποτε υπάρχει μια επιθυμία για αυτοπροστασία, υπάρχει φόβος.

Όταν αντιληφθώ την τρέλα του να ζητώ εξασφάλιση, παύω πια να συσσωρεύω. Αν πείτε ότι, το βλέπω, το καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω τη συσσώρευση, είναι γιατί δεν βλέπετε πραγματικά ότι μέσα στη συσσώρευση υπάρχει πόνος.

Εξωτερικά συσσωρεύω πράγματα και προκαλώ πόλεμο.

Εσωτερικά συσσωρεύω πίστεις και προκαλώ πόνο.

Φόβος είναι η μη παραδοχή εκείνου που είναι.  

Πώς μπορώ εγώ, που είμαι συνονθύλευμα απ’ όλες αυτές τις επιδράσεις, αναμνήσεις, ελπίδες, καταθλίψεις, απογοητεύσεις, που είμαι αποτέλεσμα της κίνησης της εμποδισμένης συνειδήσεως να τα ξεπεράσω;

Υπάρχει κατανόηση και ελευθερία από το εγώ μόνο όταν μπορώ να το αντικρύσω πλήρως και ολοκληρωτικά σαν ένα σύνολο. Και μπορώ να το κάνω αυτό μόνο όταν καταλάβω όλη τη λειτουργία και όλη τη δράση που γεννιέται από την επιθυμία, η οποία είναι η ίδια έκφραση της σκέψης-γιατί η σκέψη δεν είναι διαφορετική από την επιθυμία-χωρίς να τη δικαιολογώ, χωρίς να την καταδικάζω, χωρίς να την καταπιέζω. Αν μπορέσω να το καταλάβω αυτό, τότε θα ξέρω, αν υπάρχει η δυνατότητα να ξεπεράσω τους περιορισμούς του εαυτού.

"Ελευθερία Η αρχή και το τέλος»  Krishnamurti