Εν Αρχή ην ο Λόγος

       Ο προφορικός Λόγος έχει δύναμη.

 Εκείνο που εκφράζουμε με τις λέξεις θα ξαναγυρίσει σε μας ως εμπειρία.

Τα μηνύματα της παιδικής μας ηλικίας (ο τρόπος που μας μιλούσαν οι γονείς μας) επηρεάζουν ακόμα αυτό που ονομάζουμε εσωτερικό διάλογο, τον τρόπο δηλαδή που μιλάμε στον εαυτό μας.  Αυτό έχει μεγάλη σημασία γιατί αποτελεί τη βάση του προφορικού μας λόγου.  Δημιουργεί το νοητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούμε και το οποίο προσελκύει τις εμπειρίες μας. Αν μειώνουμε τον εαυτό μας τότε η ζωή μας θα έχει ελάχιστο νόημα. Αν όμως αγαπάμε τον εαυτό μας, τότε η ζωή γίνεται ένα υπέροχο δώρο χαράς.

Οι λέξεις έχουν Δύναμη.

Δύναμη θα αποκτήσεις αν αναλάβεις την ευθύνη της ζωής σου.

Άρχισε λοιπόν να παρατηρείς τι λες.

Αν ακούσετε τον εαυτό σας να λέει αρνητικές ή περιοριστικές λέξεις, αλλάξτε τις.

Αν ακούσω μια αρνητική ιστορία, δεν την λέω στους άλλους, θεωρώ ότι έχει πάρει αρκετή έκταση και δεν τη λέω στους άλλους.

Αν όμως ακούσω μια θετική ιστορία, τότε τη διηγούμαι σε όλους.

Πολλοί ζουν τη ζωή τους με το «πρέπει» και αναρωτιούνται μετά γιατί η ζωή τους  είναι τόσο άκαμπτη ή γιατί δεν μπορούν να ξεφύγουν από κάποιες μόνιμες καταστάσεις. Θέλουν να ελέγχουν απόλυτα κάποια πράγματα που στην ουσία δεν μπορούν να ελέγξουν. Γι’ αυτό και ρίχνουν το φταίξιμο είτε στον εαυτό τους, είτε σε κάποιον άλλο.

Μια άλλη λέξη που μπορούμε να απαλείψουμε από το λεξιλόγιό μας και από τη σκέψη μας είναι «υποχρέωση» ή η φράση «είμαι υποχρεωμένος».

Όταν το πετύχεις θα απελευθερωθείς από πολλές πιέσεις. Αντί γι’ αυτό λέμε: π.χ «επιλέγω να πάω στη δουλειά επειδή αυτή τη στιγμή μου εξασφαλίζει χρήματα για το ενοίκιο».

Αρκετοί χρησιμοποιούν τη λέξη «αλλά». Λένε κάτι και αμέσως μετά λένε «αλλά». Οδηγούνται έτσι σε δυο διαφορετικές κατευθύνσεις. Δίνουν στον εαυτό τους αντικρουόμενα μηνύματα.

Μια άλλη φράση είναι το «μην ξεχάσω». Όμως στην πραγματικότητα τι γίνεται; Αυτό που λέμε….ξεχνάμε.

Καλύτερα λοιπόν να χρησιμοποιούμε τη φράση: «Να θυμηθώ…»

Εμείς επιλέγουμε τις σκέψεις μας. Καθώς διαπίστωνα (λέει η Hay) ότι αυτή η διαδικασία λειτουργούσε όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό στη ζωή μου, άρχισα να εφαρμόζω όλο και περισσότερα από αυτά που δίδασκα στους άλλους. Πρόσεχα πολύ τα λόγια μου και τις σκέψεις μου και συνεχώς συγχωρούσα τον εαυτό μου που δεν ήταν τέλειος. Άφηνα τον εαυτό μου να φαίνεται όπως ήταν και δεν προσπαθούσα να παρουσιαστώ ως υπεράνθρωπος, απλώς για να γίνω αποδεκτή από τους άλλους.

Καθώς δούλευα περισσότερο με τους ανθρώπους άρχισα να παρακολουθώ τι έλεγαν. Άρχισα να ακούω πραγματικά τις λέξεις και όχι απλώς το γενικό τους νόημα. Συνήθως, ύστερα από δέκα λεπτά συζήτησης με έναν πελάτη, ήξερα ποιο ακριβώς ήταν το πρόβλημά του, επειδή άκουγα ποιες λέξεις χρησιμοποιούσε. Αφού μιλούσε τόσο αρνητικά, φαντάζεσαι τι είδους συζήτηση έκανε με τον εαυτό του.

….. Ο υποσυνείδητος νους  δεν κάνει κρίσεις. Δέχεται ό,τι λες και δημιουργεί ανάλογα με αυτά που πιστεύεις. Λέει πάντα «ναι» και σ’ αγαπάει τόσο, ώστε σου δίνει ό,τι δηλώνεις. Έχει όμως τη δυνατότητα επιλογής. Αν επιλέξεις τις πεποιθήσεις και τις ιδέες της φτώχειας, τότε το υποσυνείδητο υποθέτει ότι αυτό επιθυμείς. Έτσι θα συνεχίσει να σου δίνει αυτά που επιλέγεις, μέχρι να αποφασίσεις να αλλάξεις σκέψεις, λέξεις και πεποιθήσεις.    

«Η Δύναμη είναι μέσα σου»Louis L. Hay