Η δουλειά!!!

Και πόσο μικρός εγώ!

Ορφέας κ Ευρυδίκη

Η δουλειά

Σας έχουν πει ότι  ζωή είναι σκοτάδι 

και μέσα στην απελπισία, σας γυρίζει σαν ηχώ αυτό που

ειπώθηκε από τον απελπισμένο.

Κι εγώ σας λέω πως η ζωή είναι σκοτάδι 

αν δεν υπάρχει πάθος.

Και κάθε πάθος είναι τυφλό 

αν δεν υπάρχει γνώση. 

Και κάθε γνώση είναι μάταιη χωρίς δουλειά, 

μα και η δουλειά 

είναι άδεια χωρίς αγάπη. 

Μα σαν δουλεύετε μ' αγάπη, 

ενώνεστε με

τον εαυτό σας κι ο ένας με τον άλλο 

κι όλοι σας με το Θεό.

Και τι σημαίνει δουλεύω με αγάπη; 

Σημαίνει να υφαίνεις με κλωστές που τραβάς απ' την

καρδιά σου, σαν ναταν να φορέσει το ύφασμα αυτό η αγαπημένη σου ψυχή...

Σημαίνει να χτίζεις ένα σπίτι με στοργή, σαν ναταν να κατοικήσει σ' αυτό η αγαπημένη σου

ψυχή...

Σημαίνει να σπαίρνεις με τρυφερότητα τους σπόρους και με χαρά να συλλέγεις τη σοδειά, σαν

Να  ταν να φάει τον καρπό η αγαπημένη σου ψυχή...

Σημαίνει να δίνεις σε όλα το δικό σου νόημα, με μια ανάσα από το πνεύμα σου...

Πολλές φορές σας άκουσα να λέτε 

σαν να μιλούσατε στον ύπνο σας 

"αυτός που δουλεύει το

μάρμαρο και βρίσκει της ψυχής του την έκφραση 

στην πέτρα, είναι ανώτερος από αυτόν που

οργώνει τη γη. Κι αυτός που πιάνει τα χρώματα 

του ουράνιου τόξου και τα βάζει πάνω σ' ένα

πανί μα ανθρώπινες μορφές, αξίζει περισσότερο 

από αυτόν που φτιάχνει σανδάλια για τα

πόδια μας".

Αλλά εγώ σας λέω, όχι στον ύπνο μου μα ολόξυπνος στο καταμεσήμερο, ότι ο άνεμος δεν

τραγουδά γλυκύτερα στις γιγάντιες βελανιδιές 

απ' όσο στο πιο μικρό και ταπεινό

χορταράκι...

Και μεγάλος είναι αυτός που μεταλλάζει τη φωνή του ανέμου σε τραγούδι και το κάνει γλυκό

με την αγάπη του.

Η δουλειά είναι φανερωμένη αγάπη. Κι αν δεν μπορείτε να δουλεύετε με αγάπη, παρά μόνο

με αηδία, καλύτερα παρατήστε τη δουλειά σας και καθίστε στην πύλη του ναού να παίρνετε

ελεημοσύνη απ' αυτούς που δουλεύουν με χαρά.

Γιατί αν ψήνεις το ψωμί με αδιαφορία, ψήνεις πικρό ψωμί, που δε χορταίνει παρά την μισή

πείνα του ανθρώπου. Κι αν αγανακτείς με των σταφυλιών το πάτημα, η αγανάκτησή σου

στάζει δηλητήριο στο κρασί. Κι αν σαν τους αγγέλους τραγουδάς, μα δεν αγαπάς το τραγούδι,

βουλώνεις τα αυτιά του ανθρώπου στης μέρας τις φωνές και στις φωνές της νύχτας..

Kahlil Gibran (1883-1993)